Այն ամենը, ինչ պետք է իմանալ ժենգյալով հացի և հայկական խոհանոցում կանաչիների կիրառության մասին

Հայաստանը լեռնային երկիր է՝ լի կանաչիների և խոտաբույսերի հարյուրավոր տեսակներով, որոնք աճում են ամենուր՝ ժայռերից մինչև հովիտներ։

Եթե երբևէ եղել եք Արցախում՝ հայկական հողի ամենագեղատեսիլ վայրերից մեկում, հավանաբար համտեսել եք ժենգյալով հաց, որը պատրաստվում է Արցախի ամենահամեղ և ամենաանուշաբույր կանաչիների համադրությամբ։ Դրանցից որոշները աճում են միայն այնտեղ, քանի որ ունեն տեղանքին բնորոշ կլիմայական և աշխարհագրական պայմանների առանձնահատկություններ։

Ժենգյալով հաց պատրաստելու համար անհրաժեշտ է բացել խմորը թղթի հաստությամբ և լցոնել կտրատված և համեմված կանաչիների խառնուրդով։ Այնուհետև պետք է տապակել այն թավայի կամ հատուկ ջեռոցի՝ սաջի մեջ և հիանալի ուտեստը պատրաստ է։ Այն հատկապես շատ են ուտում Մեծ պահքի շրջանում։

Ժենգյալով հացը փորձելիս կզգաք հայերի և հայկական խոհանոցի հյուրասիրությունն ու ջերմությունը։

Իսկ հիմա, եկեք կարճ անդրադառնանք հայկական խոհանոցում օգտագործվող երեք ամենատարածված կանաչիներին և նրանց օգտակարությանը։

Բազիլիկ ռեհանը ամենաշատ օգտագործվող կանաչիներից լինելու հետ մեկտեղ նաև վիտամինների հրաշալի աղբյուր է։ Այն հիմնականում օգտագործվում է թարմ վիճակով, ուտեստը պատրաստելիս ավելացվում է վերջին պահին, քանի որ եփելիս կորցնում է համի հիմնական մասը։ Ռեհանի օգտակար հատկություններից են ուղեղի աշխատանքին և ոսկրերի ամրությանը նպաստելը և նյութափոխանակությունը կարգավորելը։

Մաղադանոս աշխարհի ամենահայտնի կանաչիներից մեկը լայնորեն օգտագործվում է նաև հայկական խոհանոցում։ Մաղադանոսը A, C և K վիտամինների մեծ աղբյուր է, ինչպես նաև կարգավորում է սրտի աշխատանքն ու իմունային համակարգը։

Համեմ համեմը նույնպես մեծ կիրառություն ունի հայկական խոհանոցում, հատկապես տարբեր ուտեստներ և ապուրներ պատրաստելիս։ Այն ունի հակաքաղցկեղային ազդեցություն, բարելավում է մաշկի վիճակը և լի է օրգանիզմի համար մի շարք օգտակար վիտամիններով։